Musluk

Sadece çiş yapıp da sifonun büyük tuşuna basınca suçluluk duyan insanım. Sabırlı biriyimdir de aslında. Ama diş fırçalarken musluğu kapamayı öğrenemedim bi türlü. Kapıyorum. HEMEN AÇMAK İSTİYORUM SONRA AMA. İçimde bi şeyler kıpraşıyo o musluğu açmak için. Nasıl olucak?

Çöp

Çöp çıkarmak acayip iyi geliyor bana. Dolaptaki bozulan yiyecekleri, bozulma levelleriyle doğru orantılı bir öğürmeyle poşetlere döküp çöpe koymak, üstüne nefesini tutarak düğümlediğin banyo çöpünü eklemek, üstüne çalışma masası çöpünü devirmek, deterjan kutusunu, dibinde kalan azıcık sıvıyı da yeni kutuya ekleyip evden yollamak. Bisürü karışık içki içtikten sonra kusup kusup rahatlamak gibi bi his.
Sonra o ağır çöp torbalarını konteynırın içine bıraktığın an. O da güzel. Oh.

Ecevit adımları

Yaşlı birinin kolunda, Ecevit adımlarıyla yürürken, yanınızdan hızlıca geçen insanların da etkisiyle duyulan, varmak istediğiniz yere asla varamayacağınız hissi. Hızlanacak gücü olup hızlanmak isteyip bi türlü hızlanamamak. Bu ara bu his sarmaladı her yanımı. Şuraya yürüyeyim dediğim bi yer de yok aslında ama. Hayırlısı.